I.a. [cf. Gr. πτάρνυσθαι, v. Georg Curtius Griech. Etym. p. 696].
I. Neutr., to sneeze: “adorare aliquem, cum sternuerit,” Plin. 2, 40, 40, § 107; 28, 6, 15, § 57; 19, 3, 15, § 40 (al. sternuto); Col. 7, 5, 18 Schneid. N. cr.—*
B. Transf., of a light, to sputter, crackle: “sternuit et lumen ... sternuit, et nobis prospera signa dedit,” Ov. H. 19, 151 sq.—
II. Act., to sneeze out, give by sneezing: “omen,” Prop. 2, 3, 24; so, “approbationem,” Cat. 45, 9 and 18.