previous next
sŭb-īrascor , ātus, 3,
I.v. dep. n., to be somewhat angry (Ciceronian): “interdum soleo subirasci,Cic. Fin. 2, 4, 12: “brevitati litterarum,id. Fam. 11, 24, 1: “in Epirum quod me non invitas, subirascor,id. Att. 9, 7, 7.—Hence, sŭbīrātus , a, um, P. a., somewhat angry: “tibi,Cic. de Or. 1, 16, 72; id. Fam. 3, 9, 1: “anus subiratior,App. M. 4, p. 154 (dub. al. iratior).
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (5 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (5):
    • Cicero, Letters to his Friends, 11.24.1
    • Cicero, Letters to his Friends, 3.9.1
    • Cicero, Letters to Atticus, 9.7.7
    • Cicero, On Oratory, 1.16
    • Cicero, de Finibus Bonorum et Malorum, 2.4
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: