previous next

at or

(rarely) ast, conj, but (introducing a contrast to what precedes).
I.I. In a transition, but, but on the other hand, but meanwhile: comminus pugnatum est; at Germani impetūs gladiorum exceperunt, Cs.: alius alii varie ... At Cato, etc., S.: paret Amor dictis ... At Venus, etc., V.: appellatus est Atticus ... At ille ... respondit, N.: At regina, etc., V.—Sometimes at simply emphasizes a word: Bellona, si hodie nobis victoriam duis, ast ego templum tibi voveo, I for my part, L. — Esp., interrupting the thought: metuebat. At hunc liberta divisit, etc., H.: dapibus epulamur opimis. At subitae adsunt Harpyiae, V.: at quem ad modum corrupisti?: at quam caeca avaritia est!: huc armati tendunt; at tu, pater deūm, hinc arce hostes, L.—After a negative clause, at sometimes introduces a qualification (a contradiction would require sed or verum): non placet Antonio; at placuit Servilio, and yet: quoniam ... at tu tuo supplicio doce, etc., yet at least, L.: si te nulla movet ... imago, At ramum agnoscas, V.—Esp., after si, etc., introducing a qualification, but yet, nevertheless, yet: quod si se abstulerunt, at exemplum reliquerunt: si oblivisci non possumus, at tacere: quod si nihil relinquitur ... at ego ad deos confugiam, L.—Introducing a minor premise, but (it is also true that), now: at nemo sapiens est nisi fortis, ergo, etc.—Repeated with emphasis: si non virtute ... at sermone, at humanitate eius delectamini: at est bonus, at tibi amicus, at, etc., H.—Beginning a discourse: At o deorum quicquid ... Quid iste fert tumultus? H.—
II.II. Introducing a direct opposition, but, but on the contrary: iste civis Romanos (coluit)? at nullis infestior fuit: brevis vita ... at memoria sempiterna: ut videre piratum non liceret? At contra ... hoc iucundissimum spectaculum, etc.: illi delubra decorabant ... at hi contra, S.: apud nos ... At apud illos e contrario, N.: at etiam sunt qui dicant, but there are even some, etc.: an sine me ille vicit? At ne potuit quidem, but it was not even possible: esto, nihil laudis adeptus est ... at vero, etc., but assuredly.—Introducing an objection: quid tandem te impedit? Mosne maiorum? At persaepe, etc., i. e. surely not, for, etc.: at non est tanta ... credo, sed, etc., but, it will be urged: at valuit odium, fecit iratus ... Quid, si, etc., but, it may be said, etc.—Strengthened by enim or enim vero, but indeed, but surely: at enim non fuit ab Oppianico constitutus, but no, for (it is objected), etc.: At enim vero nemo de plebe consul fuit, but most assuredly, it is objected, L.—In an ironical objection: at vero Pompei voluntatem a me alienabat oratio mea: At, puto, non ultro ... Me petiit? O.

Creative Commons License
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.

An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.

hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: