dēvius adj.
de + via,
off the road, out of the way, devious
: iter,
a by-way
: oppidum: calles, L.: rura, O.—
Retired, sequestered
: Anagnini: gens, L.: mihi devio libet, etc.,
wandering in byways
, H.: avis, i. e.
the solitary owl
, O.—Plur
n
. as subst,
by-ways
, Tb.—Fig.,
inconstant, erroneous, inconsistent, foolish
: quid tam devium, quam animus eius, qui, etc.: in
consiliis.