ego (old and late, egō), gen. meī; dat. mihī, oftener mihi or mī; acc. and abl. mē; plur, nom., and acc. nōs; gen. nostrūm; gen obj. usu. nostrī; dat. and abl. nōbis; pron pers.
This text is part of:
View text chunked by:
cf. ἐγώ, ἐμέ,
νωΐ,
I, me, we, us
(expressed only for emphasis or where distinction or contrast is suggested):
his de causis ego exstiti, etc.: si vobis videtur, iudices, ego adfero, etc.: ut nos ...
sic ille: pars mei, H.: Pars melior mei,
O.: mei imago, V.: amantes mei: causa restituendi mei: omnium nostrūm vitae: unus quisque
nostrūm: odium nostri: mihi deferens: mihi carior: nova mi facies
surgit, V.: nobis tradita: nobis certandum est:
me audisse suspicatur: me accuset: O me miserum: nos dicere oporteat: contra nos
dicendum: uti me defensore: me consule: me digna vox: prae me tuli: quid nobis
laboriosius?: nobis absentibus: nobiscum actum iri.—With special
emphasis: ego idem dixi: ab eodem me confici: me ipsum egisse: nemo erit praeter unum
me: nos, nos consules desumus: Me, me, in me convertite ferrum, V.—
In dat
pleonast
., to suggest the speaker's interest or feeling (ethical dative): quid enim mihi
Pauli nepos quaerit,
I should like to know
: Quid mihi Celsus agit?
H.: hic mihi quisquam misericordiam nominat?
must I hear?
etc., S.—With
ab or ad, my house, our house
: quis a nobis egreditur? T.: venit (Pompeius) ad me in Cumanum; cf. apud me,
at home
, V.—With the praep
cum
, always written mecum, nobiscum, see 1 cum.— Plur. for
sing., often in official language, or poet.: nobis consulibus: Nos
patriae finīs linquimus (opp. tu), V. — Hence, absente
nobis,
in my absence
, T.: insperanti nobis, Ct.: nobis merenti,
Tb.
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.
An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.