ēiciō (pronounced but not written ē-iiciō), iēcī, iectus, ere
ex + iacio,
to cast out, thrust out, drive away, put out, eject, expel
: linguam: eiecto armo,
dislocated
, V.: ex senatu eiectus: hunc de civitate: a suis
dis penatibus: finibus, S.: cadavera
cellis, H.: in exsilium Catilinam.—
To drive into exile, banish
: a me eiectus: revocemus eiectos: Tarquinium eiectum
accipere,
from exile
, V.— With
se, to rush out, sally forth
: se ex castris, Cs.: si se eiecerit secumque suos eduxerit: se foras,
L.—Of ships, etc.,
to bring to land, land
: navīs, Cs., L.—
To run aground, cast ashore, strand, wreck
: navīs in litore, Cs.:
classem ad insulas, L. — Of
persons,
P. perf., wrecked, shipwrecked
: hanc eiectam recepisse, T.: commune litus eiectis: eiectum litore Excepi,
V.—Fig.,
to expel, drive away, free oneself from
: sollicitudines: amorem ex animo: memoriam ex
animis, L.—With
se, to break forth, break out
: voluptates se eiciunt universae.—
To hoot
(off the stage),
condemn, reject, disapprove
: cantorum ipsorum vocibus eiciebatur: quod tum explosum et
eiectum est.