ēventus ūs, m
ex + BA-,
an occurrence, accident, event, fortune, fate, lot
: fore eos eventūs rerum qui acciderunt: ex eventu
navium, Cs.: ducis, V.:
qui quosque eventūs exciperent,
Cs.: impiorum fratrum, L.: eventūs illos meruisse, O.—
The issue, consequence, result, end
: eventus est alicuius exitus negoti: eventus in
incerto erat, S.: ad eventum festinat
(poëta), H.: cogitans incertos
eventūs valetudinis: certaminum, L.: belli prosper, L.: eius
diei, Cs.—Prov.: stultorum magister est, L.
—
A success, good-fortune
: atque illi modo cauti prompti post eventum erant,
Ta.