fraus fraudis （gen plur. fraudium, C.), f
2 FER-,
a cheating, deceit, imposition, fraud
: ad fraudem callidi: cum fraude fiat iniuria: fraus fidem in
parvis sibi praestruit, L.: occasionem
fraudis quaerunt, Cs.: per summam fraudem:
Litavici fraude perspectā, Cs.: quod fraudem legi fecisset, L.: ii, quibus
per fraudem fuit uti (inperiis), i. e.
have obtained wrongfully
, S.: sese dedere sine fraude, i. e.
unconditionally
, Cs.: bestiae cibum ad fraudem suam positum
aspernuntur, L.: exagitabantur omnes eius
fraudes,
deceptions
: fons fraudium.—Of persons,
a cheat, deceiver, fraud
, T.—
A bad action, offence, crime
: impia: scelus frausque: priscae vestigia fraudis,
V.: nocitura Postmodo natis, H.:
fraudes inexpiabiles concipere.—
A self-deception, delusion, error, mistake
: Inperitos in fraudem inlicis, T.:
in fraudem deducere: in fraudem in re p. delabi: Fraude loci et
noctis Oppressus,
ignorance of
, V.—
Injury, detriment, damage, hurt, harm
: ventosa ferat cui gloria fraudem, V.:
id mihi fraudem tulit: esse alicui fraudi aut crimini,
tend to his injury
: ne Servilio fraudi esset, quod, etc.,
L.: quod sine fraude meā fiat, facio,
without harm
, L.: dies, ante quam sine fraude liceret ab armis
discedere, S.— Person.,
Fraud, the god of deceit
.
