fuga ae, f
2 FVG-,
a fleeing, flight, running away
: adornare fugam, T.: ab urbe turpissima: desperata: exercitūs foeda, S.:
dant sese in fugam milites: fugam capere,
Cs.: parare: hostīs dare in fugam,
put to flight
, Cs.: in fugam conicere,
Cs.: impellere in fugam: cum terrorem fugamque
fecisset,
caused a panic
, L.: fugam ex ripā fecit,
drove
(the foe), L.: fugam faciunt,
take flight
, S.: neque hostium fugam reprimi posse,
be checked
, Cs.: opportunior fugae collis,
S.: naves eius fugā se Adrumetum
receperunt,
after his flight
, Cs.: quantae in periculis fugae proximorum:
celeres fugae, H.—
Expatriation, exile, banishment
: se in fugam coniecisse: Aristidi: exsilia et
fugae, Ta.—
A flying, swift course, rapid motion, speed
: Harpalyce volucrem fugā praevertitur
Hebrum, V.: facilis,
a swift voyage
, V.: (Neptunus) fugam dedit,
a swift passage
, V.: fugam dant nubila caelo,
flee away
, V.: temporum,
flight
, H.: (equus) Clara ante alios, Iu.—
A place of banishment, refuge
: toto quaeret in orbe fugam, O.—
A means of removal, remedy
: morbi, H.—Fig.,
a fleeing, avoiding, avoidance, shunning, escape
: laborum: turpitudinis: alia honoris,
honorable way of escape
, L.: leti, H.