fundāmentum ī, n
2
fundo.—Plur,
a foundation, ground-work, basis
: agere fundamenta: prima urbi iacere,
L.: Carthaginis altae locare, V.:
urbis, V.: Albam a
fundamentis proruere,
utterly
, L.—Fig.,
a basis, ground, support, substance, beginning
: pietas fundamentum est virtutum: iustitiae
fides.—Plur: consulatūs tui: senectus, quae fundamentis adulescentiae constituta est:
iacere pacis fundamenta: cui causae fundamenta iaciantur: verecundiae.