lātrō āvī, ātus, āre,
to bark: si canes latrent: ne
latret canis, H.: latrasse Dymantida, i.
e. has been changed to a dog, O.: canino rictu, Iu.:
Scit cui latretur cur solus obambulet ipse, O.
—To bark at, bay: Senem, H.—To
rant, roar, bluster: latrant quidam oratores, non loquuntur:
Rumperis et latras, H.: multis latrantibus
undis, V.: Latrantem stomachum lenire,
raging, H.—To bark at: Obprobriis dignum, H.