perītus adj. with comp. and sup.
1 PAR-,
experienced, practised, trained, skilled, skilful, expert
: imperator: homines usu: Iber, H.:
homo peritissimus in eis rebus: peritissimi duces,
Cs.: multarum rerum: prodigiorum,
L.: peritiores rei militaris, Cs.:
bellorum omnium peritissimus: iuris, Iu.:
quis iure peritior?: milites usu periti,
experienced
, Cs.: ad usum et disciplinam peritus:
cantare, V.: obsequi,
Ta.—Plur
m
. as subst: duobus peritissimis operam
dare,
eminent experts
: decede peritis, H.