prīncipātus ūs, m
princeps,
a beginning, origin
: an mundus ab aliquo temporis principatu ortus est?—
The first place, pre-eminence, chief part, supremacy, leadership
: (animi) principatum in capite posuit: sententiae
principatum tenere: eloquentiae.—
The chief command, post of commander-in-chief
: Cassio principatum dari: Cingetorigi principatus atque
imperium est traditum, Cs.: de principatu
contendere, N.—
Reign, empire, dominion, sovereignty
: miscuit principatum ac libertatem, Ta.