prōnus adj. with comp.
PRO-,
turned forward, bent over, inclined, leaning, hanging, stooping, bending
: pecora, quae natura prona finxit, S.:
pronus pendens in verbera,
leaning forward to strike
, V.: pronus magister Volvitur in caput,
V.: carcere emicat, i. e.
in swift flight
, O.: leporem pronum catulo sectare
sagaci,
flying swiftly
, O.: ilex paulum modo prona, dein
flexa, S.: motus
corporis.—As subst
n.
: montium prona,
slopes
, Cu.: amnis,
rushing
, V.: rivi,
tumbling
, H.: currus,
headlong
, O.—
Sinking, reaching down
: urbs in paludes, L.: via,
steep
, O.—As subst
n.
: nihil habent proni,
no downward tendency
.—Of heavenly bodies,
setting, sinking, declining
: Orion, H.: Titan, O.—Of time,
hurrying, fleet
: menses, H.: anni, H.—Fig.,
inclined, disposed, prone
: rei p. genus ad perniciosissimum statum: anxitudo ad
luctum: in obsequium, H.: pronior in vitia
sua, L.: deterioribus, Ta.—
Easy, without difficulty
: omnia virtuti suae prona esse, S.:
omnia victoribus, Ta.: facile et pronum est agere, Iu.: id pronius
ad fidem est,
is easier to believe
, L.