pūrgō āvī, ātus, āre
purus+1 AG-,
to free from what is superfluous, make clean, make pure, clean, cleanse,
purify
: piscīs ceteros purga,
bone
, T.: falcibus locum,
cleared the ground
: domum muribus, Ph.: educ omnīs tuos, purga urbem:
miror morbi purgatum te illius, H.—
To clear the body, purge
: quid radix ad purgandum possit<*>
Qui purgor bilem,
purge myself of
, H.—
To clear away, remove
: ligonibus herbas, O.: scindit se nubes et in aethera purgat apertum,
melts away
, V.: Cultello unguīs,
trim
, H.—Fig., of persons,
to clear from accusation, excuse, exculpate, justify
: Sullam ipsius virtus purgavit: me tibi: Caesarem de
interitu Marcelli: si sibi purgati esse vellent, Cs.: civitatem facti hostilis, L.—
To remove, refute, repel, justify
: Aut ea refellendo aut purgando vobis corrigemus,
T.: factum, O.: facinus, Cu.: purgandis
criminibus,
by disproving
: suspicionem,
remove
, L.: ea, quae ipsis obicerentur,
refute
, L. —
To establish, vindicate, plead
: innocentiam suam, L.: viri factum (esse) purgantes cupiditate atque amore,
pleading in excuse
, L.: purgantibus iis multitudinis concursu
factum, L.—In religion,
to make atonement for, expiate, purify, atone for, lustrate
: populos, O.: nefas, O.