rādīx īcis, f
2 RAD-,
a root
: radices palmarum conligebant: Virga radicibus actis
surrexit,
struck root
, O.: arbores ab radicibus subruere,
Cs.: radicibus eruta pinus, V.:
genus radicis inventum, quod admixtum lacte, etc.,
Cs.: (herbas) radice revellit,
O.: monstratā radice vel herbā (as a
medicine), H.—
A radish
: lactucae, radices, H., O.—
The root, lower part, foot, foundation
: in radicibus Caucasi natus: sub ipsis radicibus
montis, Cs.: a Palati radice.—
A point of origin, supporting part, root
: linguae, O.: vivum
(saxum) radice tenetur, O.—Fig.,
a root, ground, basis, foundation, origin, source
.—Only plur: vera gloria radices agit
atque etiam propagatur: virtus altissimis defixa radicibus: Pompeius eo robore vir,
iis radicibus, i. e.
so firmly established in the State
: a radicibus evertere domum,
utterly
, Ph.: ex iisdem, quibus nos, radicibus natus, i. e.
of the same city
.