satius adj. n
comp. of satis,
more satisfying, better, more serviceable, fitter, preferable
.—Only as predicate of a
clause
: tibi perdere Talentum satius est quam illo minam,
T.: mergi freto satius illi insulae esse quam dedi
inimico, L.: nonne satius est mutum esse
quam dicere, etc.: Nonne fuit satius tristīs Amaryllidis iras
pati? V.: terga impugnare hostium satius visum
est, L.: satius putarunt in urbe eum
comprehendi,
thought it more expedient
, N.