super-sedeō sēdī, sessum, ēre,
to sit upon; hence, fig., to be superior to, forbear,
refrain, desist, leave off, pass, omit: hoc labore itineris:
proelio, Cs.: litibus et iurgiis supersederi, L.:
narratione supersedendum est: supersedissem loqui apud
vos, L.: castigare territos, Cu.