vagus adj.
VAG-, strolling, rambling, roving, roaming, wandering, unfixed, unsettled, vagrant: cum vagus et exsul erraret: Gaetuli vagi, palantes, S.: milites, L.: Tibicen, H.: pisces, H.: Saepe vagos ultra limina ferte pedes, O.: quae (stellae) errantes et quasi vagae nominarentur: luna, H.: venti, H.: crines, O.: harena, flying, H.—Fig., wandering, wavering, unsteady, inconstant, doubtful, uncertain, vague: vita: (in oratione) solutum quiddam sit nec vagum tamen, aimless: pars quaestionum, indefinite: supplicatio, irregular, L.: Concubitus, promiscuous, H.