a. son of Telamon, of Salamis. “ἐν Τροίᾳ μὲν Ἕκτωρ Αἴαντος ἄκουσεν” N. 2.14 “ἀτὰρ Αἴας Σαλαμῖν᾽ ἔχει πατρῴαν” N. 4.48 “οὔ κεν ὅπλων χολωθεὶς ὁ καρτερὸς Αἴας ἔπαξε διὰ φρενῶν λευρὸν ξίφος” N. 7.26 cf. “χρυσέων δ᾽ Αἴας στερηθεὶς ὅπλων φόνῳ πάλαισεν” sc. after the contest with Odysseus over Achilles' armour N. 8.27 “ἴστε μὰν Αἴαντος ἀλκάν” I. 4.35 “καὶ νῦν ἐν Ἄρει μαρτυρήσαι κεν πόλις Αἴαντος ὀρθωθεῖσα ναύταις ἐν πολυφθόρῳ Σαλαμὶς Διὸς ὄμβρῳ” I. 5.48 “οὐδ᾽ ἔστιν — πόλις ἅτις οὐ Πηλέος ἀίει κλέος — οὐδ̓ἅτις Αἴαντος Τελαμωνιάδα καὶ πατρός” I. 6.26 ““καί νιν ὄρνιχος φανέντος κέκλευ ἐπώνυμον εὐρυβίαν Αἴαντα”” (v. “ἐπώνυμος”.) I. 6.53 “ὑπερμενὲς ἀκαμαντοχάρμαν Αἶαν” (voc., v. “ἀκαμαντοχάρμας”) fr. 184.
Αἴας (“Αἴας, -αντος, -αντα, -αν”.)