1. pers.,
a. seem, be considered, be held c. inf. “ἐδόκησαν ἐπ᾽ ἀμφότερα μαχᾶν τάμνειν τέλος” (sc. “οἱ Κορίνθιοι”) O. 13.56 ““ἔδοξ[ε γὰρ] τεκεῖν πυρφόρον ἐρι”[ (sc. “Ἑκάβα”) “Πα.” 8A. 19. c. dat. & inf., “ἔδοξεν — αὐτῷ κᾶπος ὀξείαις ὑπακουέμεν αὐγαῖς ἀελίου” O. 3.24 “ἠὺ δ᾽ ἔχοντες σοφοὶ καὶ πολίταις ἔδοξαν ἔμμεν” O. 5.16 “κνώσσοντί οἱ παρθένος τόσα εἰπεῖν ἔδοξεν” O. 13.72 “ἐδόκησέν τε” (“Ἀντίλοχος”) “τῶν πάλαι γενεᾷ ὁπλοτέροισιν — ὕπατος ἀμφὶ τοκεῦσιν ἔμμεν πρὸς ἀρετάν” P. 6.40 c. inf. & pred. adj. “πολλοῖς σοφὸς δοκεῖ πεδ᾽ ἀφρόνων βίον κορυσσέμεν ὀρθοβούλοισι μαχαναῖς” P. 8.74 “σφόδρα δόξομεν δαίων ὑπέρτεροι ἐν φάει καταβαίνειν” (byz.: “δόξωμεν” codd.) N. 4.37
