1. adj.
a. act., hostile “τις ἐχθρᾷ λόγον φράσαις ἀνάγκᾳ” O. 2.59 “στάσιν — ἐχθρὰν κουροτρόφον” fr. 109. 4. c. gen., “ἐπεὶ ὕβριος ἐχθρὰν ὁδὸν εὐθυπορεῖ” (hostile to arrogance: cf. “φίλον” P. 3.5) O. 7.90
b. pass., hated, hateful “ἐπεὶ τό γε λοιδορῆσαι θεοὺς ἐχθρὰ σοφία” O. 9.38 “ἐχθρὰ Φάλαριν κατέχει παντᾷ φάτις” P. 1.96 “καί τινα σὺν πλαγίῳ ἀνδρῶν κόρῳ στείχοντα τὸν ἐχθρότατον φᾶσέ νιν δώσειν μόρῳ” (Boeckh: “μόρον” codd.: “τῷ ἐχθροτάτῳ — μόρῳ” Beck) N. 1.65 “ἐχθρὰ δ᾽ ἄρα πάρφασις ἦν καὶ πάλαι” N. 8.32 “ἐχθρὰν ἔριν οὐ παλίγγλωσσον Παρθ”. 2. 63.
2. subs., foe, adversary “ποτὶ δ᾽ ἐχθρὸν ἅτ̓ ἐχθρὸς ἐὼν λύκοιο δίκαν ὑποθεύσομαι” P. 2.84 “κατὰ λαύρας δ᾽ ἐχθρῶν ἀπάοροι πτώσσοντι” P. 8.86 “κεῖνος αἰνεῖν καὶ τὸν ἐχθρὸν παντὶ θυμῷ σύν τε δίκᾳ καλὰ ῥέζοντ᾽ ἔννεπεν” P. 9.95 “χρὴ δὲ πᾶν ἔρδοντ᾽ ἀμαυρῶσαι τὸν ἐχθρόν” I. 4.48 “εἰ δέ τις ἀρκέων φίλοις ἔχθροῖσι τραχὺς ὑπαντιάζει ” Pae. 2.32 “ ]ς ἐχθρῶν ὁμιλήσειε[ Πα.” 13b. 1.
