κάρη (Att. κάρα_), gen. κάρητος,
καρήατος, κρα_τός, κρα?ατος, dat. similarly, acc. κάρη, κρᾶτα, pl. καρήατα, κρᾶτα, κρα?ατα, dat. κρα_σί, κρα?τεσφι: head, of men or
animals; also of a poppy, mountain-peaks, the head of a harbor, Il. 8.306, Il.
20.5, Od. 9.140. For κρῆθεν, see κατάκρηθεν.