1
Sola quid absconsa nemorum loca condita silva,
Nimpha, colis nec te solus timor occupat umbre?
2
Invidia secreta carent et cauta coloni
Auguria insidiis et vulgi murmure iniquo,
5Et nimis insane versant discrimina terre.
Silva mihi placuit omni mihi gratior arce;
Otia dant silve et dulces hic pectora cure
Sepe movent nec abest viridique sub arbore numen.
Quis trepidet radios? Stellis ego noctis opace
10Sperno umbram, rupeque imbrem et Iovis ignibus iram.
3
Vere forma dee, seu tu pulcherrima Nais,
Cara soror Driadum, seu tu sis cerula ponti
Nereis. Haud ullum te numen ad ardua tollat.
Hicne locus patrie? Silvas quid sola frequentes
15Fare magis; nam sepe solent ingentia nimphe
Sponte sequi, veluti in silvis agne ubera matrum.
4
Hic Phrigie, regina, vides simulacra Creuse,
Que (tibi certa) deum peperi cum plena manebant
Rura mihi, et Phrigias diversa per avia classes
20Umbra sequi: Danaa iam carpserat omnia flamma.
Illa ego magnanimi Enee sum dardana coniunx.
Nunc nemorum dea sacra mee vaga flumina lustro
Gentis et, equales celo visura nepotes
Quos vidi, quos sidus habet, quos regia celi,
25Silvarum secreta peto, nec finge relictam.
Sunt mihi lanigere pecudes, quas regia Ditis
Dives habet, teneo et nigros sua vellera linces,
Qui celi et terre et vires pallentis Averni
Atque hominum miranda vident, et turba mearum
30Hec mihi nimpharum est vigili data copia cure;
Pars noctem celebrat. Cedunt mihi Tartara et ipsi
Celicole insontes, et candida sidera servo.
Sepe deos video, cum mistica sacra colendis
Aris diva paro, et ipsi mihi sepe coloni
35Silvanique greges nimpheque et numina ruris
Septem ignes faciunt; sacros altare liquores
Accipit et sacris respirat odoribus ether.
Conveniunt similes nemorum trepidantibus umbris
Errantes anime vacue et procul axibus umbre
40Etheree quas orbis habet, seu sacra latentis
Arva Stigis, qua terra patet, locus etheris ambit,
Seu nitide fons mitis aque (iussa aspera fontes
Inducunt taciteque procul dant gaudia silve);
Et taceo que monstra parant, quas solvere causas.
45Est felix celique potens qui maxima divum,
Omnia que superant, infanda silentia celat.
5
Tune illa egregia Iuli ex prole inclita mater,
Quam Venus alma nurum frondose in vallibus Ide
Inter inequales statuit, sibi conscia, nimphas?
50Perpetue numerantur opes et carmine Muse
Silvestres hec nostra canunt rura, Itala rura,
Que modo plena vides et, quas modo respicis, unde
Eridani nimpheque omnes me numen adorant
Atque urbes Latie dureque ingentia turres
55Opidaque et placide volucres, ipsi mihi sepe
Inclinant montes et fixe culmina ville;
Albentesque greges mihi sunt totidemque rubentes,
Innumere capre et intacta animalia, nostre
Vix numerum patiuntur oves pinguesque iuvence,
60Famaque in extremum, nostri memor, evolat orbem,
Nota deis pelagi, et clausos nunc occupat ignes
Tartaraque et medias celo premit obvia terras.
Quid celum, quid dii, quid rus, quid sidera possint
Agnosco, atque omnis mihi servit nimpha petenti,
65Ipsa Ceres, mihi sacra Pales; mihi Gargara et illa
Incipiens Methimna dei sacra orgia condit.
Propter me humanum felix genus. Adde Creusam
Regine et tenues venerentur numinis umbre;
Ipsa deos faciam et celi nova monstra movebo.
70Omnia que cernis mea sunt, ego vertice summum
Diva polum supero et gemino pede Tartara calco.
6
Surgite fatales et dicite carmina nimphe,
Herbarum memores: nec sunt sine viribus herbe,
Nec dure cautes, nec conscia carmina silve.
75Commune auxilium patimur. Quid rursus? Eodem
(Par studium et similes tentant ruralia cure)
Et fato volucres agimur; datur ora Sibille
Cernere et horrendum celo Phitona tueri.
Te sequimur, nomenque tuum per sacra vocamus
80Et pariter nimphas, nec sunt sine numine nimphe.
7
Credimur insane, iam quos insania fecit
Lucis egens inopes, et divi firmior ordo est.
Tu, que illa es regina, modos et carmina ponis,
Orbis honos, operis tu causa potissima nostri;
85Cedimus invicte tibi soli et surgere silvas
Ipsa vides nostrosque procul das crescere honores.
Dardaniam in partem ruris patiare Creusam:
Semper eris Phrigiis numen venerabile silvis,
Sidera dum supero current Tytania celo.
90Et postquam terris fatales solveris annos,
Aurea te sedes et pleni luminis orbes
Accipient, illic ubi Serpens circuit Arctos.
Interea occultum, Driades, nemus arboris auree
Addite (quid duras tantum contagia mentes
95Vana trahunt?); humiles gratissima rura capelle
Pascite, vos nostri nullo clamore iuvenci
Ferte viam pecori et nunc novum ducite ovile.
Ite, canunt volucres fractumque aurora ruborem
In nemus, ut gelida luci venerentur in umbra,
100Imprimit et dulces humor levis abluit herbas.
This text is part of:
Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics
eglogae (D. Rossi, 1984).
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.
An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.