tumultus ūs (gen. tumultī, T., S.), m
1 TV-,
an uproar, bustle, commotion, disturbance, disorder, tumult, panic
: magno cum tumultu castris egressi,
Cs.: sine tumultu evadere, L.:
arx inter tumultum capta est, L.: num qui tumultus?: turbae ac tumultūs concitatores,
L.: alteri apud alteros formidinem simul et tumultum
facere, S.: tumultus magis quam proelium
fuit, Cu.: novos moveat fortuna
tumultūs, H.—Of the forces of nature,
an uproar, disturbance, storm, tempest
: tremendo Iuppiter ipse ruens tumultu,
H.: corpus tumultūs Non tulit
aetherios, O.: (me) per Aegaeos
tumultūs Aura feret, H.—In the body,
a rumbling
: stomacho tumultum Lenta feret pituita, H.—
A national peril, social disturbance, general alarm, civil war, insurrection,
rebellion
: censeo tumultum decerni,
a state of civil war
: tumultūs Gallici causā,
L.: factum nuper in Italiā, servili
tumultu, Cs.: Hic rem Romanam, magno turbante
tumultu, Sistet, V.—Fig., of the mind,
agitation, disquietude, tumult
: Mentis, H.