sverja sver, sór, svór svarða, svarinn v
1.
to swear; s við guðin, við höfuð sitt, to swear by the gods, by one's head; s e-m trúnaðareiða, to take the oaths of allegiance to one ; s e-m e-t, to swear a thing to one, promise upon oath (þeir svörðu Sveini land ok þegna); s þess at, s um, at, to swear that (viltu s mér þess, at þú vildir eigi at mér fara ? konungr sór um, at þat skyldi hann vel efna) ;
2.
recipr, sverjast í fóstbr�ðralag, to swear brotherhood by mutual oath