I.a round body, a ball, sphere, globe.
I. Lit.
A. In gen.: cum duae formae praestantes sint, ex solidis globus (sic enim σφαῖραν interpretari placet), ex planis autem circulus aut orbis, qui κύκλος Graece dicitur, Cic. N. D. 2, 18, 47: “ille globus, quae terra dicitur,” id. Rep. 6, 15: “terrae,” id. Tusc. 1, 28, 68; cf. “stellarum,” id. Rep. 6, 16; 6, 17: “solis et lunae,” Lucr. 5, 472; cf. “lunae,” id. 5, 69: “cum caelum discessisse visum est atque in eo animadversi globi,” fire-balls, Cic. Div. 1, 43, 97: “in fundas visci indebant grandiculos globos,” Plaut. Poen. 2, 35: cordis, poet. for cor, Lucr. 4, 119: “farinae,” Varr. L. L. 5, § 107 Müll.; v. in the foll.—
B. In partic.
1. A dumpling: “a globo farinae dilatato item in oleo cocti dicti globi,” Varr. L. L. 5, § 107 Müll.; Cato, R. R. 79.—
2. In milit. lang., a close order of battle, a knot, troop, band, company, Cato ap. Fest. s. v. serra, p. 344 b. Müll.: “cum globo juvenum,” Liv. 1, 6, 7; 1, 12, 9: “emissi militum globi turbam disjecere,” Tac. A. 14, 61; 4, 50; 12, 43; 15, 60; Sil. 7, 53.—
II. Transf., a globular mass, a ball, globe of things collected together (mostly poet. and in post-Aug. prose; not in Cicero nor Cæsar): flammarumque globos liquefactaque volvere saxa, globes or masses of flame, Verg. G. 1, 473: “sanguinis,” Ov. M. 12, 238: “nubium,” Luc. 4, 74; Tac. A. 2, 23: “telorum,” Val. Fl. 6, 381. —A throng, crowd, body, or mass of people: “extrema contio et circa Fabium globus increpabant inclementem dictatorem,” Liv. 8, 32, 13: “circa eum aliquot hominum, ne forte violaretur, constitisset globus,” id. 2, 29, 2: “cum repelleretur adsertor virginis a globo mulierum,” id. 3, 47, 8: “aditum senatus globus togatorum obsederat,” Tac. A. 16, 27: “magno semper electorum juvenum globo circumdari,” id. G. 13; “and with a contemptuous secondary notion: si quem ex illo globo nobilitatis ad hoc negotium mittatis,” from that noble clique, Sall. J. 85, 10 Kritz.: “conjurationis,” Vell. 2, 58, 2; cf. “consensionis,” Nep. Att. 8, 4: “Jehu,” Vulg. 4 Reg. 9, 17.