previous next
-lēgo , āvi, ātum, 1, v. a.
I. To send away or out of the way, to despatch, remove (class.; in class. prose usually with an odious accessory meaning; syn. amando).
A. Lit.
b. Transf., of a locality, to place at a distance, remove: “Taprobane extra orbem a naturā relegata,Plin. 6, 22, 24, § 84; cf. Claud. Laud. Stil. 1, 250. —
2. In partic., a publicists' t. t., to send into exile, to banish, relegate; said of banishment by which a person was sent only a certain distance from Rome, and usually for a limited time, without suffering a capitis deminutio (cf. deportatio and exilium): “relegatus, non exsul, dicor in illo,Ov. Tr. 2, 137; 5, 11, 21; 5, 2, 61; id. P. 4, 13, 40: (consul) L. Lamiam ... in concione relegavit, edixitque, ut ab urbe abesset millia passuum ducenta, Cic. Sest. 12, 29: “Marcus Piso in decem annos relegatur,Tac. A. 3, 17 fin.; Suet. Tib. 50; id. Aug. 24: “ipse quosdam novo exemplo relegavit, ut ultra lapidem tertium vetaret egredi ab Urbe,id. Claud. 23 fin.: “nemo eorum relegatus in exilium est,Liv. 25, 6; cf.: “milites relegatos prope in exilium,id. 26, 2 fin.: “ultra Karthaginem,id. 40, 41: “aliquem Circeios in perpetuum,Suet. Aug. 16 fin.: “in decem annos,Tac. A. 3, 17: “in insulam,id. 3, 86. —
B. Trop., to send away, put aside, reject: “apud quem ille sedens Samnitium dona relegaverat,had sent back, rejected, Cic. Rep. 3, 28, 32 Moser (for which: “repudiati Samnites,Cic. Sen. 16, 55): “ambitione relegatā,put aside, apart, Hor. S. 1, 10, 84: “bella,Luc. 6, 324 (dimoveam, removeam, Schol.): “inimicas vitiis artes non odio magis quam reverentia,Plin. Pan. 47, 1: “verba alicujus,Ov. P. 2, 2, 7. —
2. In partic., with a specification of the term. ad quem, to refer, attribute, ascribe, impute (post-Aug.): “nec tamen ego in plerisque eorum obstringam fidem meam potiusque ad auctores relegabo,Plin. 7, 1, 1, § 8: “totamque ad solos audito res relegāsse,Quint. 3, 7, 1: “orationem rectae honestaeque vitae ad philosophos,id. 1, prooem. § 10: “mala ad crimen fortunae,id. 6, prooem. § 13; cf.: “culpam in hominem,id. 7, 4, 13: “invidiam in aliquem,Vell. 2, 44, 2; 2, 64, 2 Ruhnk.— Poet., with dat.: “causas alicui,to ascribe, Tib. 4, 6, 5.—
3. To refer to a book or an author: “ad auctores,Plin. 7, 1, 1, § 8 (cf. Nep. Cat. 3, 5, delegare).—
II. In jurid. Lat., to bequeath, devise, as an inheritance: “dotem,Dig. 33, 4, 1 sq.; 23, 5, 8: “usum fructum,ib. 23, 2, 23.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: