Ἀίδης, Αιδωνεύς (root
ϝιδ, god of the unseen
world), gen. Ἀίδα_ο, Ἀίδεω,
Ἄιδος, dat. Ἄιδι, Ἀίδῃ,
Ἀιδωνῆι, acc. Ἀίδην:
Hades;
ἐνέροισιν ἀνάσσων, Ζεὺς καταχθόνιος,
κρατερὸς πυλάρτης, πελώριος, κλυτόπωλος, ἴφθι_μος,
στυγερός. Freq. Ἄιδος δόμον εἴσω,
ἐν δόμοις, etc.; often only Ἄιδόσδε, εἰς or ἐν
Ἄιδος (sc. δόμον,
δόμῳ).