[472δ]
ὅστις μή. αὐτίκα πρῶτον, περὶ οὗ νῦν ὁ λόγος ἐστίν, σὺ ἡγῇ οἷόν τε εἶναι μακάριον ἄνδρα ἀδικοῦντά τε καὶ ἄδικον ὄντα, εἴπερ Ἀρχέλαον ἄδικον μὲν ἡγῇ εἶναι, εὐδαίμονα δέ. ἄλλο τι ὡς οὕτω σου νομίζοντος διανοώμεθα;Πῶλος
πάνυ γε.Σωκράτης
ἐγὼ δέ φημι ἀδύνατον. ἓν μὲν τουτὶ ἀμφισβητοῦμεν. εἶεν: ἀδικῶν δὲ δὴ εὐδαίμων ἔσται ἆρ᾽, ἂν τυγχάνῃ δίκης τε καὶ τιμωρίας;Πῶλος
ἥκιστά γε, ἐπεὶ οὕτω γ᾽ ἂν ἀθλιώτατος εἴη.
πάνυ γε.Σωκράτης
ἐγὼ δέ φημι ἀδύνατον. ἓν μὲν τουτὶ ἀμφισβητοῦμεν. εἶεν: ἀδικῶν δὲ δὴ εὐδαίμων ἔσται ἆρ᾽, ἂν τυγχάνῃ δίκης τε καὶ τιμωρίας;Πῶλος
ἥκιστά γε, ἐπεὶ οὕτω γ᾽ ἂν ἀθλιώτατος εἴη.