previous next
cōpĭōsus , a, um, adj. 1. copia.
I. Furnished abundantly with a thing, well supplied, having abundance, rich, copious, plentiful, abounding (in wealth, means of living, etc.) (very freq. and class., esp. in prose).
A. In gen.; constr. with abl., ab, or absol.; rarely with gen.
(β). Absol. (so most freq.): “copiosa plane et locuples (mulier),Cic. Div. in Caecil. 17, 55: “urbs,id. Arch. 3, 4: “via copiosa omniumque rerum abundans,Nep. Eum. 8, 5; cf. “stativa,Liv. 9, 44, 9: “patrimonium,Cic. Rosc. Am. 2, 6; id. Rab. Post. 14, 38 al.: “ingenium facile et copiosum,fertile in expedients, rich, Quint. 10, 1, 128: “ratio loquendi,id. 2, 1, 4.—Comp.: provincia, Auct. B. Alex. 43. —Sup.: “copiosissimum oppidum,Caes. B. G. 1, 23: copiosissimus ac sollertissimus hostis, * Suet. Caes. 35: “cucumeres,Plin. 19, 5, 23, § 65.—
(γ). With gen.: “ager silvestrium caprarum,Sol. 11, 11; cf. 1. copis. —
(δ). With ad: quamquam erat provincia minime copiosa ad alendos exercitus, Auct. B. Alex. 42.—
B. In partic., of an orator, or of discourse, rich in language, copious in expression, eloquent: “homo copiosus ad dicendum,Cic. Caecin. 23, 64: “lingua (opp. inops),id. Fin. 3, 15, 51: “densior ille, hic copiosior in eloquendo,Quint. 1, 1, 106: “oratores,id. 12, 5, 5: “vir,Liv. 45, 25, 3: “multa et varia et copiosa oratio,Cic. de Or. 2, 53, 214: “loquacitas,Quint. 8, 2, 17; “opp. jejunum,id. 8, 3, 49.—
II. Existing in rich abundance, copious (very rare): “liquor putei,Phaedr. 4, 9, 7: “varietas rerum abundat,id. 5, 6, 2: “supellex verborum,Quint. 8 prooem. § 8.—Hence, cōpĭōsē , adv. (very freq.), in great abundance, copiously, abundantly, plentifully, copiously provided.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: