I.to hedge or fence round with something, to surround, enclose (not anteAug.): “circumsepta loca parietibus,” Col. 1, 6, 4; Dig. 41, 2, 3, § 14: stagnum aedificiis, * Suet. Ner. 31: “solium circumsaeptum lapide Thrasio,” on a platform of Thrasian marble, id. ib. 50: “(Tarquinius) armatis corpus circumsepsit,” Liv. 1, 49, 2.—Of a hostile surrounding: “custodiis,” Lact. 1, 14, 10: “in quādam turre,” Front. 1, 6, 5.—Trop.: “īsdem ignibus circumsaepti,” Cic. Har. Resp. 21, 45.
circum-saepĭo (-sēp- ), sepsi, septum, īre, v. a.,