previous next
sanctĭtūdo , ĭnis, f. sanctus.
I. Mostly ante-class. for sanctitas, sacredness, sanctity: Jovis, Att. ap. Non. 173, 33: “Apollinis,Turp. ib. 174, 5: “nominis matronae sanctitudinem,Afran. ib. 174, 9: fani, Quadrig. ap. Gell. 17, 2, 19 sq.: sepulturae, Cic. Rep. Fragm. ap. Non. 174, 7 (4, 8 Mos.).—In plur., Att. ap. Non. 174, 2.—
II. In the postclass. per., transf., uprightness, purity, Capitol. Ver. 8: “domum tuam decet sanctitudo, Domine,Vulg. Psa. 92, 5.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: