I.gen. sing. sucūs, Isid. 17, 9, 28; gen. plur. sucuum, App. M. 10, p. 244, 32), m. sugo, juice, moisture, sap (class.; cf.: liquor, latex).
I. Lit.
A. In gen.: “stirpes ex terrā sucum trahunt,” Cic. N. D. 2, 47, 120: “sucus ex intestinis et alvo secretus a reliquo cibo,” id. ib. 2, 55, 137: “cochleae suo sibi suco vivunt,” Plaut. Capt. 1, 1, 13: “ambrosiae suco saturi (equi solis),” Ov. M. 2, 120; so, “ambrosiae,” Verg. A. 12, 419: “uvae,” Tib. 1, 10, 47; 4, 2, 16: “sucus nuci expressus,” Plin. 12, 28, 63, § 135 et saep.: “corpus suci plenum,” i. e. plump, Ter. Eun. 2, 3, 27: “facies suci palaestrici plena,” App. Mag. p. 315, 14.—Of other liquids: “garo (mixtum) de sucis piscis Hiberi,” Hor. S. 2, 8, 46: “corpora suco pinguis olivi Splendescunt,” oil, Ov. M. 10, 176: “aluntur bubuli lactis suco,” Plin. 8, 14, 14, § 37: “inbui lactis sucos,” id. 8, 32, 50, § 112: “ratio faciendi (unguenti) duplex, sucus et corpus: ille olei generibus fere constat, hoc odorum,” id. 13, 1, 2, § 7: “vini,” id. 23, praef. 2, § “2: candidus ovi,” Ser. Samm. 1052. —
B. In partic., a medicinal liquor, a drink, draught, potion (poet.): “purgantes pectora suci,” Ov. P. 4, 3, 53; id. A. A. 2, 335; 2, 491; id. H. 12, 181; id. M. 14, 403; Tib. 1, 6, 13; Luc. 6, 581.—
C. Transf., the taste of any thing, flavor: “sucum sentimus in ore, cibum cum Mandendo exprimimus,” Lucr. 4, 615 sq. (cf. χυμός): “ova suci melioris,” Hor. S. 2, 4, 13: “Picenis cedunt pomis Tiburtia suco,” id. ib. 2, 4, 70: “celantia sucum,” id. ib. 2, 8, 28: “cantharus ingratus suco,” Ov. Hal. 103.—
II. Trop., strength, rigor, energy, spirit: “sucus ac sanguis (civitatis),” Cic. Att. 4, 16, 10: ingenii, Quint. prooem. § 24. —
2. Esp., of the vigor of a discourse, spirit, life: “ornatur oratio ... suco suo,” Cic. de Or. 3, 25, 96: “sucus ille et sanguis incorruptus usque ad hanc aetatem oratorum fuit,” id. Brut. 9, 36: “orationis subtilitas etsi non plurimi sanguinis est, habeat tamen sucum aliquem oportet,” id. Or. 23, 76: “omnes etiam tum retinebant illum Pericli sucum,” id. de Or. 2, 22, 93: “historia quoque alere orationem quodam uberi jucundoque suco potest,” Quint. 10, 1, 31.