previous next
sūcus (succus ), i (collat. form,
I.gen. sing. sucūs, Isid. 17, 9, 28; gen. plur. sucuum, App. M. 10, p. 244, 32), m. sugo, juice, moisture, sap (class.; cf.: liquor, latex).
I. Lit.
B. In partic., a medicinal liquor, a drink, draught, potion (poet.): “purgantes pectora suci,Ov. P. 4, 3, 53; id. A. A. 2, 335; 2, 491; id. H. 12, 181; id. M. 14, 403; Tib. 1, 6, 13; Luc. 6, 581.—
C. Transf., the taste of any thing, flavor: “sucum sentimus in ore, cibum cum Mandendo exprimimus,Lucr. 4, 615 sq. (cf. χυμός): “ova suci melioris,Hor. S. 2, 4, 13: “Picenis cedunt pomis Tiburtia suco,id. ib. 2, 4, 70: “celantia sucum,id. ib. 2, 8, 28: “cantharus ingratus suco,Ov. Hal. 103.—
II. Trop., strength, rigor, energy, spirit: “sucus ac sanguis (civitatis),Cic. Att. 4, 16, 10: ingenii, Quint. prooem. § 24. —
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: