Ad V. C. Catullinum
Quid me, etsi valeam, parare carmen
Fescenninicolae iubes Diones
inter crinigeras situm catervas
et Germanica verba sustinentem,
5laudantem tetrico subinde vultu
quod Burgundio cantat esculentus,
infundens acido comam butyro?
vis dicam tibi, quid poema frangat?
ex hoc barbaricis abacta plectris
10spernit senipedem stilum Thalia,
ex quo septipedes videt patronos,
felices oculos tuos et aures
felicemque libet vocare nasum,
cui non allia sordidumque cepe
15ructant mane novo decem apparatus,
quem non ut vetulum patris parentem
nutricisque virum die nec orto
tot tantique petunt simul Gigantes,
quot vix Alcinoi culina ferret.
20Sed iam Musa tacet tenetque habenas
paucis hendecasyllabis iocata,
ne quisquam satiram vel hos vocaret. [p. 214]