Χορός
960Κρέον, τί σιγᾷς γῆρυν ἄφθογγον σχάσας;
κἀμοὶ γὰρ οὐδὲν ἧσσον ἔκπληξις πάρα.
Κρέων
τί δ᾽ ἄν τις εἴποι; δῆλον οἵ γ᾽ ἐμοὶ λόγοι.
ἐγὼ γὰρ οὔποτ᾽ ἐς τόδ᾽ εἶμι συμφορᾶς,
ὥστε σφαγέντα παῖδα προσθεῖναι πόλει.
965πᾶσιν γὰρ ἀνθρώποισι φιλότεκνος βίος,
οὐδ᾽ ἂν τὸν αὑτοῦ παῖδά τις δοίη κτανεῖν.
μή μ᾽ εὐλογείτω τἀμά τις κτείνων τέκνα.
αὐτὸς δ᾽ — ἐν ὡραίῳ γὰρ ἕσταμεν βίου —
θνῄσκειν ἕτοιμος πατρίδος ἐκλυτήριον.
970ἀλλ᾽ εἶα, τέκνον, πρὶν μαθεῖν πᾶσαν πόλιν,
ἀκόλαστ᾽ ἐάσας μάντεων θεσπίσματα,
φεῦγ᾽ ὡς τάχιστα τῆσδ᾽ ἀπαλλαχθεὶς χθονός:
λέξει γὰρ ἀρχαῖς καὶ στρατηλάταις τάδε,
πύλας ἐφ᾽ ἑπτὰ καὶ λοχαγέτας μολών:
975κἂν μὲν φθάσωμεν, ἔστι σοι σωτηρία:
ἢν δ᾽ ὑστερήσῃς, οἰχόμεσθα, κατθανῇ.
Μενοικεύς
ποῖ δῆτα φεύγω; τίνα πόλιν; τίνα ξένων;
Κρέων
ὅπου χθονὸς τῆσδ᾽ ἐκποδὼν μάλιστ᾽ ἔσῃ.
Μενοικεύς
οὐκοῦν σὲ φράζειν εἰκός, ἐκπονεῖν δ᾽ ἐμέ.
Κρέων
980Δελφοὺς περάσας —
Μενοικεύς
ποῖ με χρή, πάτερ, μολεῖν;
Κρέων
Αἰτωλίδ᾽ ἐς γῆν.
Μενοικεύς
ἐκ δὲ τῆσδε ποῖ περῶ;
Κρέων
Θεσπρωτὸν οὖδας.
Μενοικεύς
σεμνὰ Δωδώνης βάθρα;
Κρέων
ἔγνως.
Μενοικεύς
τί δὴ τόδ᾽ ἔρυμά μοι γενήσεται;
Κρέων
πόμπιμος ὁ δαίμων.
Μενοικεύς
χρημάτων δὲ τίς πόρος;
Κρέων
985ἐγὼ πορεύσω χρυσόν.
Μενοικεύς
Μενοικεύς
εὖ λέγεις, πάτερ.
χώρει νυν: ὡς σὴν πρὸς κασιγνήτην μολών,
ἧς πρῶτα μαστὸν εἵλκυσ᾽, Ἰοκάστην λέγω,
μητρὸς στερηθεὶς ὀρφανός τ᾽ ἀποζυγείς —
προσηγορήσων εἶμι καὶ σῴσων βίον.
990ἀλλ᾽ εἶα, χώρει: μὴ τὸ σὸν κωλυέτω. —
This text is part of:
Search the Perseus Catalog for:
Table of Contents:
Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics
Euripides. Euripidis Fabulae, vol. 3. Gilbert Murray. Oxford. Clarendon Press, Oxford. 1913.
The Annenberg CPB/Project provided support for entering this text.
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.
An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.