9.
[32]
conturbatus sane discedit Quinctius; neque mirum, cui
haec optio tam misera tamque iniqua daretur ut aut ipse se
capitis damnaret, si satis dedisset, aut causam capitis, si
sponsionem fecisset, priore loco diceret. Cum in altera re
causae nihil esset quin secus iudicaret ipse de se, quod
iudicium gravissimum est, in altera spes esset ad talem tamen
virum iudicem veniendi, unde eo plus opis auferret quo
minus attulisset gratiae, sponsionem facere maluit; fecit;
te iudicem, C. Aquili, sumpsit, ex sponso egit. in hoc summa
iudici causaque tota consistit.
[33]
iudicium esse, C.
Aquili, non de re pecuniaria, sed de
fama fortunisque P. Quincti vides. Cum maiores ita
constituerint ut, qui pro capite diceret, is posteriore loco diceret,
nos inaudita criminatione accusatorum priore loco causam
dicere intellegis. Eos porro qui defendere consuerunt vides
accusare, et ea ingenia converti ad perniciem quae antea
versabantur in salute atque auxilio ferendo. illud etiam
restiterat quod hesterno die fecerunt, ut te in ius educerent,
ut nobis tempus quam diu diceremus praestitueres; quam
rem facile a praetore impetrassent, nisi tu quod esset tuum
ius et officium potestasque docuisses.
[34]
neque nobis adhuc
praeter te quisquam fuit, ubi nostrum ius contra illos
obtineremus, neque illis umquam satis fuit illud obtinere quod
probari omnibus posset; ita sine iniuria potentiam levem
atque inopem esse arbitrantur.
This text is part of:
Search the Perseus Catalog for:
Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.
An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.