Titus Livius (Livy), The History of Rome, Book 32
W. Weissenborn, H. J. Müller, Ed.

32. hiems iam eo tempore erat, et, cum T. Quinctius capta Elatia in Phocide ac Locride hiberna disposita haberet, Opunte seditio orta est. [2] factio una Aetolos, qui propiores erant, altera Romanos accersebat. [3] Aetoli priores venerunt; sed opulentior factio exclusis Aetolis missoque ad imperatorem Romanum nuntio usque in adventum eius tenuit urbem. [4] arcem regium tenebat praesidium, neque, ut decederent inde, aut Opuntiorum minis aut auctoritate imperatoris Romani perpelli potuerunt. [5] [p. 164] mora, cur non extemplo oppugnarentur, ea fuit, quod caduceator ab ¹ rege venerat locum ac tempus petens colloquio. [6] id gravate regi concessum est, non quin cuperet Quinctius per se partim armis, partim condicionibus confectum videri bellum; [7] necdum enim sciebat, utrum successor sibi alter ex novis consulibus mitteretur, an, quod summa vi ut tenderent amicis et propinquis mandaverat, imperium prorogaretur; [8] aptum autem fore colloquium credebat, ut sibi liberum esset vel ad bellum manenti vel ad pacem decedenti rem inclinare. [9] in sinu Maliaco prope Nicaeam litus elegere. eo rex ab Demetriade cum quinque lembis et una nave rostrata venit. [10] erant cum eo principes Macedonum et Achaeorum exul, vir insignis, Cycliadas. [11] [p. 165] cum imperatore Romano rex Amynander erat et Dionysodorus, Attali legatus, et Agesimbrotus, praefectus Rhodiae classis, et Phaeneas, princeps Aetolorum, ² et Achaei duo, Aristaenus et Xenophon. [12] inter hos Romanus ad extremum litus progressus, cum rex in proram navis in ancoris stantis processisset, ‘ [13] commodius’ inquit, ‘si in terram egrediaris, ex propinquo dicamus in vicem audiamusque’. cum rex facturum se id negaret, ‘quem tandem’ inquit Quinctius ‘times?’ [14] ad hoc ille superbo et regio animo: ‘neminem equidem timeo praeter deos immortalis; non omnium autem credo fidei, quos circa te video, atque omnium minime Aetolis’ [15] . ‘istuc quidem’ ait Romanus ‘par omnibus periculum est, qui cum hoste ad colloquium congrediuntur, si nulla fides sit. [16] ’ ‘non tamen’ inquit, ‘T. Quincti, par perfidiae praemium est, si fraude agatur, Philippus et Phaeneas; neque enim aeque difficulter Aetoli praetorem alium ac Macedones regem in meum locum substituant.’ secundum haec silentium fuit,