A.“βρύσας” Procop. (v. infr.):—to be full to bursting:
1. c. dat., swell or teem with, esp. of plants, ἔρνος . . βρύει ἄνθεϊ λευκῷ swells with white bloom, Il.17.56, cf. E.Ba. 107 (lyr.); “κισσῷ κάρα βρύουσαν” Eub.56.6; ἰούλῳ, θριξί, κόμαις, Philostr.Her.2.2, Alciphr.3.31, Luc.Am.12; “γῆ φυτοῖς βρύουσα” Arist.Mu.392b15; also “βρύει ἱερὰ βουθύτοις ἑορταῖς” B.3.15: metaph., βίος . . βρύων μελίτταις καὶ προβάτοις κτλ. Ar.Nu.45; of men, “β. δόξᾳ” B.12.179; “παμμάχῳ θράσει βρύων” A.Ag.169 (lyr.); “ἀγαθοῖσι βρύοις” Id.Supp.966 (anap.); “μαντικῇ β. τέχνῃ” Id.Fr.350.6; “ἄλλων ἰατρὸς αὐτὸς ἕλκεσι βρύων” E.Fr.1086; “β. ἄνθεσιν ἥβας” Tim.Pers.221; “βρύουσαν ἀοιδὰν σοφίᾳ” Lyr.Alex.Adesp. 20.4; “ἐμπόριον πλούτῳ βρύον” Jul.Or.2.71d.
2. c. gen., to be full of, “χῶρος . . βρύων δάφνης ἐλαίας ἀμπέλου” S.OC16; “βρύοντα στέφανον μύρτων” Ar.Ra.329 (lyr.); στεφάνων δόμος ἔβρυεν prob. l. in Nicaenet. l.c.; “τράπεζαν . . κόσμου βρύουσαν” Alex.86.3; “καρπόν . . βρύειν σμαράγδου λίθου” Philostr.VA5.5; “τόπος β. ὕλης” J.AJ13.3.1; “φθειρῶν ἔβρυον πᾶς” Pherecyd.Syr. l.c.: metaph., “νόσου β.” A.Ch.70.
3. abs., abound, grow luxuriantly, S.El.422; of the earth, teem with produce, X.Cyn.5.12, cf. Philostr. VA3.56; of water, burst forth, “ὕδωρ βρύσαν ἐξ ὑπονόμων” Procop.Arc.19.
