A.= κύρτη 1, Sapph.120, Pl.Sph.220c, POxy.520.20 (ii A.D.); “τῷ τοῦ κ. πλέγματι” Pl.Ti.79d; μήτε ἐγρηγορόσιν μήτε εὕδουσι κύρτοις ἀργὸν θήραν διαπονουμένοις weels that secure a lazy prey for men whether asleep or awake, Id.Lg.823e (hence prov. “εὕδοντι κ. αἱρεῖ” Diogenian.4.65), cf. Lib.Ep.86.1; “κύρτῳ θηρεύουσι τοὺς ἰχθῦς” Arist. HA603a7.
κύρτ-ος , ὁ,