A.= κατάκειμαι, used in imperat. and as fut., “δαισάμενοι κατακείετε οἴκαδ᾽ ἰόντες” Od.7.188, 18.408; σπείσαντες κατακείομεν οἴκαδ᾽ ἰόντες ib.419; κακκείοντες, Ep. part., in phrases οἱ μὲν κακκείοντες ἔβαν οἶκόνδε, κλισίηνδε ἕκαστος, Il.1.606, 23.58.
κατακείω ,