I.perf. v. Struve, p. 254 sq.; inf. adlinire, Pall. 1, 41 fin.; Febr. tit. 33; Maj. tit. 8, 1).
II. Trop., to draw over, to attach to, impart to: nulla nota, nullae sordes videbantur his sententiis adlini posse, * Cic. Verr. 1, 6, 17: incomptis (versibus) adlinet atrum signum, * Hor. A. P. 446: “adlinere alteri vitia sua,” Sen. Ep. 7.