previous next
as-sūmo (ads- , Lachm., Halm, B. and K., Weissenb., K. and H.; ass- , Merk.), mpsi, mptum, 3, v. a.,
I.to take to or with one's self, to take up, receive, adopt, accept, take.
I. In gen.
II. Esp.,
B. To take in addition to, to add to: “si quis aliam quoque artem sibi adsumpserit,Cic. de Or. 1, 50, 217; 1, 37, 170: “aliquantum jam etiam noctis adsumo,id. Fam. 7, 23 fin.: “ne qui postea adsumerentur,Liv. 21, 19: “Butram tibi Septiciumque et Sabinum adsumam,Hor. Ep. 1, 5, 28.—
C. In logic, t. t., to add or join to a syllogism the minor proposition: Ea (propositio vera ac perspicua) est hujus modi: Si quo die Romae ista caedes facta est, ego Athenis eo die fui, in caede interesse non potui. Hoc quia perspicue verum est, nihil attinet approbari; quā re adsumi statim oportet hoc modo: fui autem Athenis eo die, Cic. Inv. 1, 36, 63; id. Div. 2, 51, 106; 2, 53, 108.—
D. In gram.: adsumpta verba.
b. Figurative expressions, tropes, Quint. 10, 1, 121.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: