previous next
cūjas (archaic quōjas ), ātis, or (anteand post-class.) uncontr. cūjātis , is,
I.pron. interrog. [pronom. stem quo-; cf.: quis, qui], whence originating? of what country, family, or town? whence? from what place? = ποδαπός; nom. cujatis (quoj-), Enn. ap. Cic. Balb. 22, 51; Att. ap. Non. p. 426, 24; Plaut. Curc. 3, 37; id. Men. 2, 2, 66; id. Poen. prol. 109; 5, 2, 33; App. M. 1, p. 104, 16; 8, p. 212, 31: “quem cum percunctaretur Scipio, quis et cujas et cur id aetatis in castris fuisset? etc.,Liv. 27, 19, 9: “Socrates cum rogaretur, cujatem se esse diceret, Mundanum inquit, etc.,Cic. Tusc. 5, 37, 108: “cujates estis? aut quo ex oppido?Plaut. Poen. 5, 2, 34.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: