previous next
collŏcūtĭo (conl- ), ōnis, f. colloquor,
I.a (familiar or private) conversation, conference (very rare): “hominum,Cic. Tusc. 1, 13, 30; id. Att. 12, 1, 2: “venire cum aliquo in collocutionem,Auct. Her. 1, 15, 25.—In plur.: “familiarissimae cum aliquo,Cic. Phil. 11, 2, 5: “in sermonibus collocutionibusque aliquid videre,id. Fam. 1, 9, 4.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: