I. A running or flocking together, a concourse, assembly: “fit concursus per vias,” Plaut. Ep. 2, 2, 27; cf. in plur.: “incredibilem in modum concursus fiunt ex agris,” Cic. Att. 5, 16, 3: “magni domum concursus ad Afranium fiebant,” Caes. B. C. 1, 53: “magni concursus sunt facti,” Nep. Phoc. 4, 1: “concursus fit celeriter in praetorium,” Caes. B. C. 1, 76: “in forum a totā urbe,” Liv. 2, 56, 13; Nep. Dat. 3, 3: “ingens,” Verg. A. 9, 454: undique concursus, * Hor. S. 1, 9, 78: “bonorum,” Cic. Cat. 1, 1, 1: “facere,” id. Deiot. 10, 28; Liv. 27, 7, 1.—
B. In partic., absol., an uproar, tumult: “quem concursum in oppido factum putatis? quem clamorem?” Cic. Verr. 2, 4, 23, § 52; cf. id. Sull. 5, 15: “quive coetu, concursu, turbā, seditione incendium fecerit,” Paul. Sent. 5, 26, 3; Dig. 48, 6, 5 pr.—
II. A running or dashing together, a pressing, striking one upon another, an encountering, meeting; a concourse, etc.
A. Of corporeal objects.
1. In gen.: “concursus, motus, etc. (corporum quorundam) efficiunt ignes,” Lucr. 1, 686; cf.: “concursu suo nubes excussere semina ignis,” id. 6, 161; cf. also Ov. M. 11, 436: “caeli,” id. ib. 15, 811: “fortuito (atomorum),” Cic. N. D. 1, 24, 66; Quint. 7, 2, 2: “navium,” Caes. B. C. 2, 6; Liv. 29, 27, 6; Suet. Ner. 34: “lunae et solis,” conjunction, Cels. 1, 4: oris, a shutting (v. concurro, II. A. 1.), Quint. 11, 3, 56 Spald.: “asper verborum,” a harsh combination, Cic. de Or. 3, 43, 171: “extremorum verborum cum insequentibus,” id. Or. 44, 150: “vocalium,” Quint. 9, 4, 33: “quinque amnium in unum confluens,” Plin. 6, 20, 23, § 75.—
2. Esp., milit. t. t., an onset, attack, charge: “utriusque exercitus,” Caes. B. C. 3, 92; Nep. Cim. 2, 3; id. Iphic. 1, 4: “acerrimo concursu pugnare,” id. Eum. 4, 1; id. Hann. 11, 4; Liv. 32, 30, 11; 42, 59, 4; Ov. M. 6, 695 et saep.: “proelii,” Nep. Thras. 1, 4.—
b. Transf.
(α).
Concursus omnium philosophorum sustinere, assaults, Cic. Ac. 2, 22, 70.—
B. Of abstr. objects, a meeting together, union, combination: “honestissimorum studiorum,” Cic. Fin. 2, 34, 111: “calamitatum,” id. Fam. 5, 13, 2 (corresp. with vis tempestatum): “ex rationis et firmamenti conflictione et quasi concursu quaestio exoritur,” id. Part. Or. 30, 104.