previous next
con-servo , āvi, ātum, 1 (
I.inf. perf. conservasse more usu. than conservavisse, acc. to Quint. 1, 6, 21), v. a., to retain, keep something in existence, to hold up, maintain, to preserve, leave unhurt or safe (class.; esp. freq. in prose).
II. Of incorporeal objects: “corpora quaedam conservant naturam semper eandem,Lucr. 1, 677: “genus,id. 2, 709: “ordinem,Cic. Rosc. Com. 2, 6: “pristinam erga me voluntatem,id. Fam. 5, 3, 2: “pristinum animum erga populum Romanum,Liv. 31, 2, 4: “jusjurandum,to keep, observe, Cic. Off. 3, 28, 103; Nep. Hann. 2, 5: “quam (benevolentiam) conservabo,Cic. Fam. 3, 7, 6: “jus augurum,id. Div. 2, 35, 75: “tuorum meritorum erga me memoriam,id. Fam. 4, 13, 7: “patriam,id. Rep. 6, 13, 13; cf. id. Red. Quir. 7, 17: “religionem,Nep. Ages. 2, 5: “indutias,id. ib. 2, 4: “voluntatem mortuorum,Cic. Verr. 2, 1, 47, § 124: “legem,Quint. 9, 2, 83: “privilegia athletis,Suet. Aug. 45.—So the formula in treating for peace: majestatem populi Romani comiter conservato, in Cic. Balb. 16, 35; Liv. 38, 11, 2; cf. Dig. 49, 15, 7, and v. comis, adv. fin.—With double acc.: “incorrupta mei conserva foedera lecti,Prop. 4 (5), 3, 69.—Hence, conser-vans , antis, P. a., preservative; with gen.: “quae conservantia sunt ejus statūs,Cic. Fin. 3, 5, 16.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: