previous next
-tĕro , trīvi, trītum, 3,
I.v. a., to rub away, to wear away, to wear out (mostly poet. and in post-Aug. prose; not in Cic. or Caes.).
II. Trop., to diminish in force, to lessen, weaken, impair: “laudes Caesaris culpă ingeni,Hor. Od. 1, 6, 12: “aliquid velut usu ipso,Quint. 2, 4, 7: “fulgorem,id. 10, 5, 16: “si quid ardoris ac ferociae miles habuit, deteritur, etc.,Tac. H. 2, 76 fin.: “ab alio genere vitae detriti jam,Gell. 15, 30, 1: “quantum detritum est famae,Sil. 7, 247: “detrita bellis Suessa,id. 8, 399: “detereret sibi multa Lucilius,would polish his verses, Hor. S. 1, 10, 69 (cf. just before, v. 65, limatior).—Absol.: “nimia cura deterit magis quam emendat,Plin. Ep. 9, 35 fin.— Hence, * dētrītus , a, um, P. a., worn out, trite, hackneyed (for which in Cic. contritus): “illa in agendis causis jam detrita,Quint. 8, 6, 51.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: