previous next
dīrĭtas , ātis, f. dirus (rare but class.), lit. fearfulness, viz.,
I. Of fate, fatal mischief, misfortune: “si qua invecta diritas casu foret, Cic. Poët. Tusc. 3, 14: totius diei,Suet. Ner. 8; cf. “ominis,Gell. 4, 9, 10.—
II. Of character, fierceness, cruelty: “omni diritate atque immanitate teterrimus,Cic. Vatin. 3 fin.: “quanta in altero diritas, in altero comitas!id. de Sen. 18 fin.: “morum (Tiberii),Suet. Tib. 21.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: