previous next
exustĭo , ōnis, f. exuro.
I. A burning up, a conflagration: “eluviones exustionesque terrarum,Cic. Rep. 6, 21, 23: “ignis,Vulg. Isa. 64, 2: “quorum finis exustio est,Hier. in Isa. 3, 7, 4.—Trop., Plin. 18, 1, 1, § 5.—
II. A burning, scorching: “solis,Plin. 17, 24, 37, § 223.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: